Hiçbirine cevap bulamıyordu… Oysa kendini kandırıyordu. Çünkü hayatında hiç önemsenmemişti. Kimse ona sevgi vermemişti. Özel
hissettirip hediye sunmamışlardı ona. Nasıl olurda bunları kendisine itiraf edebilirdi
ki? Nasıl yüzleşirdi bununla? Her şeyi dile getirse daha da çok üzülmez miydi?
Acısına bir acısı daha eklenmez miydi? Bünyesine sığmayan bu üzüntüyü nasıl atlatacaktı?
Hayatında bu kadar üzüldüğünü
hissetmemişti. Bu durumdan nasıl çıkacağını da bilmiyordu üstelik. Bütün
gece ayıcığına sıkı sıkı sarılmıştı. Uykuya hep onunla dalardı ve öyle de oldu.
Daha küçücük yaşında değersizliğin ne demek olduğunu
öğrenmişti Sofia. Büyümenin bu kadar yaralayıcı olacağını nereden bilecekti.