Seni, kış aylarında denizin karaya vurduğu gibi seviyorum. Hani güneş doğar ya doğudan sonra batar batıdan. Heh işte öyle seviyorum. Rüzgarın sesiyle ağaçlarda dans eden yapraklar gibi seviyorum. Dağlarda yanan ateş gibi. Yakamoza aşık olmam gibi seni sevmek. Baktıkça bakasım geliyor. Konuşmadan, düşünmeden huzur buluyorum.
Hadi, gel otur şöyle,
Aynı dili konuşalım seninle,
Hırçınlaşmadan, hırslanmadan,
Bir kenara koyarak gururumuzu..
Açık olalım.
Aslında seni sevmek, bir çocuğun yokuş aşağı bisiklet sürmesi gibi. Biraz heyecan var içinde, biraz da düşecekmiş korkusu..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder